1. O corpo principal
A maquinaria principal é a base e a implementación do mecanismo, incluíndo o brazo, o pulso e a man, constitúen un sistema mecánico de varios graos de liberdade. Os robots industriais teñen 6 graos de liberdade ou máis e o pulso adoita ter de 1 a 3 graos de liberdade de movemento.
2. Sistema de accionamento
O sistema de accionamento dun robot industrial divídese en tres categorías segundo a fonte de enerxía, hidráulico, pneumático e eléctrico. Segundo as necesidades dos tres exemplos, tamén se poden combinar sistemas de accionamento e compostos. Ou mediante correas síncronas, trens de engrenaxes, engrenaxes e outros mecanismos de transmisión mecánica para accionar indirectamente. O sistema de accionamento ten un dispositivo de potencia e un mecanismo de transmisión, que se utilizan para implementar a acción correspondente do mecanismo. Cada un dos tres sistemas de accionamento básicos ten as súas propias características. Na actualidade, o sistema de accionamento principal é o eléctrico.
3. Sistema de control
O sistema de control do robot é o cerebro do robot e o factor principal que determina a súa función. O sistema de control baséase na entrada do programa para impulsar o sistema e na implementación da axencia para recuperar o sinal de comando e o control. A tarefa principal da tecnoloxía de control de robots industriais é controlar o rango de movemento, a postura e a traxectoria do robot industrial no espazo de traballo, así como o tempo de acción. Ten as características de programación sinxela, manipulación de menús de software, interface de interacción home-máquina amigable, operación rápida en liña e fácil de usar.
4. Sistema de percepción
Está composto por un módulo de sensores interno e un módulo de sensores externos para obter información significativa sobre o estado do ambiente interno e externo.
Sensores internos: sensores empregados para detectar o estado do propio robot (como o ángulo entre os brazos), principalmente sensores para detectar a posición e o ángulo. Específicos: sensor de posición, sensor de posición, sensor de ángulo, etc.
Sensores externos: sensores empregados para detectar o contorno do robot (como a detección de obxectos, a distancia aos obxectos) e as condicións (como a detección de se os obxectos agarrados caen). Sensores de distancia específicos, sensores visuais, sensores de forza, etc.
O uso de sistemas de detección intelixentes mellora os estándares de mobilidade, practicidade e intelixencia dos robots. Os sistemas de percepción humanos son roboticamente hábiles con respecto á información do mundo exterior. Non obstante, para algunha información privilexiada, os sensores son máis eficaces que os sistemas humanos.
5. Efector final
Efector final Unha peza unida a unha articulación dun manipulador, que se usa normalmente para agarrar obxectos, conectar con outros mecanismos e realizar a tarefa requirida. Os robots industriais xeralmente non deseñan nin venden efectores finais. Na maioría dos casos, proporcionan unha pinza sinxela. O efector final adoita montarse na brida de 6 eixes do robot para completar tarefas nun ambiente determinado, como soldar, pintar, pegar e manipular pezas, que son tarefas que deben ser realizadas polos robots industriais.
Data de publicación: 09-08-2021
